Mchulla meets Ahmed

De avond na het festival zit ik een beetje uit te blazen op de baraza (bank) op het grote plein Mkunguni. Swaleh van Trade loopt ook een beetje rond te dwalen en komt naast me zitten voor een praatje. Hij vraagt of ik gewoonlijk in Holland ook voor de ‘government’ werk.  Nadat ik vanmiddag met de gouverneur heb gegeten in het sjieke hotel Peponi  ben ik inderdaad wel helemaal opgenomen in de government. Volgend jaar zijn hier verkiezingen en Mohammed wiens ezels we konden lenen voor het terugbrengen van de hoeden van het kindertehuis, gaat meedoen aan de verkiezingen. Omdat de oudsten van het dorp Matondoni hem gevraagd hebben. Zijn eigen moeder vindt het helemaal geen goed idee. Hij doet het toch maar, geloof ik.

Corrie, de Britse initiatiefneemster van het artcenter van kinderhuis Anidan, maakt zich tijdens het etentje met de goeverneur wel zorgen over haar positie. Ze moet toch neutraal blijven. De gouverneur zit trouwens niet erg op zijn praatstoel. Het is ook de dag van de dhow race die we vanaf het balkon van onze dinerzaal kunnen zien. Maar we zien het vanuit onze stoelen toch net niet helemaal, dus de helft staat bij de aanvang van de race op om naar beneden te kijken om te zien hoe de mannen naar de dhows rennen op het strand. Herbert, organisator, is helemaal verdwenen en komt pas terug halverwege de race om zijn carpaccio op te eten.

Nu is ook de vader van minister van trade, culture en tourism, Samia Omar er ook.  Een gedistingeerde oude man in witte kansu, zo’n jurk tot de grond en natuurlijk met kofia (hoedje) en fimbo (stok). Samia, Corrie en ik praten over het Arts Festival van volgend jaar. We moeten iets voor vrouwen organiseren. Misschien een eigen wedstrijd hoofddoek ontwerpen. Dit jaar deed in elk geval ook de juf Embroidery van Anidan mee aan de Shela Hat Contest. Op een dag kwam ze met een gekke pruikachtige hoed naar Anidan. Ik zei dat ze echt mee moest doen met de wedstrijd. Ze heeft het gedaan. Zag er prachtig uit. Heel gewaagd eigenlijk. Met een gekke hoed maar wel compleet in ‘ninja’zoals de gezichtssluier hier wordt genoemd. En ze won nog een prijs ook. We waren allemaal erg trots.

Op het strand tijdens de wedstrijd maken allerlei mensen kennis met elkaar om verder te werken aan nieuwe kunstprojecten of onderwijs projecten. Zoals de  fundi ya nachi Ahmed die een schooltje wil oprichten voor traditionele kunsten  met Mchulla van de muurschilderingen. Ik heb het gevoel dat ik met gerust hart kan weggaan. Er zijn in elk geval een hoop wensen om samen te werken tussen allerlei partijen uitgesproken.

Het is wel gevaarlijk om nu plannen te maken voor het volgend jaar. Weer een nieuw festival hier, weer veel werk en natuurlijk geen geld, althans niet voor een mzungu. Wij zijn toch gedoemd om vrijwilliger te zijn of nog liever sponsor. In ruil daarvoor krijg je makkelijk toegang tot de government zoals is gebleken en dat is veel waard. Ook een grote verantwoordelijkheid. Ik had het gevoel dat ik kon beslissen wat goed is voor de mensheid… 

Schilderij door een kind van Anidan