Er is heel veel wind. Dat is goed nieuws en slecht nieuws. Natuurlijk is het verfrissend in dit hete klimaat, maar van zeewind krijg je op een gegeven moment ook helemaal genoeg. Alles waait van tafel. Flessen met olie, papieren, zakjes met kruiden. De wind waait ook lekker door het gebouwtje in Anidan waar ik lesgeef. Afgelopen zaterdag was ik er alleen met de kinderen. Een bekende situatie. 10 kinderen rond mijn tafeltje terwijl ik nog probeer, in de wind, de documentatie van het project van de vorige keer op een groot vel te plakken. Of eigenlijk probeer ik eerst een groot vel te maken van een stuk of 10 A-viertjes want er is geen groot vel. Ik probeer streng te zeggen in mijn beste Swahili dat ik pas na mijn eigen werk tijd heb om ze te helpen, maar net als in Holland maakt mijn strengheid hier ook helemaal geen indruk. Dus lijkt die lieve dikke juf nu gewoon een beetje zuur. Carol, de mooie Afrikaanse juf met haar hippe outfits, die hier trouwens heel erg bekritiseerd worden, decolleté’s zijn hier nu eenmaal geen teken van ‘discipline’. Aan de andere kant: de vrouwelijke leerlingen hebben haar al gevraagd om tijdens de hoedenshow model te zijn voor hun hoed.

Carol was er nu nog niet en ook Corrie kwam later. Corrie heeft dit atelier vier of vijf jaar geleden opgezet en zij is vooral heel dol op Fawirma, een meisje van rond de zestien. Zo’n beetje haar kind. Fawirma is steeds first in class, trouwens in heel Lamu. Ze wil dokter worden en heeft een zusterskapje getekend in de eerste bijeenkomst als hoed. We zijn nu al een paar keer bezig geweest maar Fawirma is nog niet verder dan haar eerste tekening gekomen. Ik probeer haar een beetje te ondervragen. Alweer in mijn beste Swahili. Ze geeft geen sjoege. Op vallend hoe al die intelligente meisjes altijd dezelfde skeptische blik hebben. Ik herken al die andere meisjes uit groep acht die niet echt veel zin hadden in de kunstlessen maar heel goed wisten waar ze wel goed in waren. Als Corrie uiteindelijk komt, komt Fawirma los. Corrie helpt haar met een nieuw plan voor een hoed. Iets met een krans van bloemen van plastic folie. En inderdaad net als Corrie al zei heeft Fawirma gouden handjes. Ja chirurg, waarom ook niet?

Elke leraar heeft zijn eigen favoriet. Onesmus de leraar mandenmaker helpt het mooiste meisje van de klas die  met haar verveelde blik ook heel stereotype is voor het mooiste meisje. En ik krijg Esha niet van mij afgekleefd . De wind had haar hoedje dat buiten in de zon stond te drogen meegenomen en sindsdien krijgt ze een speciale behandeling. Net als Wayu die bijna het zelfde heet als mijn eigen kind en die in het begin zo verlegen was dat hij niet sprak, maar die nu vreselijk zijn best doet bij elke opdracht.