De grote dag van de Junior Hat Contest is aangebroken. De kinderen zijn er in geslaagd om zelf een wedstrijd te organiseren. Op het basketbalterrein is er al muziek (PA system) en er wordt gedanst. 

 De kinderen hebben besloten dat iedereen een medaille moet krijgen, dat betekent dat er nu vlak voor de wedstrijd nog een hoop werk te doen is. Opeens raken de hoedenmakers in paniek en beginnen hun simpele creaties op te leuken met gekleurde veertjes en glitter die tevoorschijn zijn gehaald voor de medailles

Een week geleden ben ik begonnen het idee te introduceren dat zij de hoedenmakers zelf, de wedstrijd zouden organiseren. Zoiets is hier in Kenia nog ongebruikelijker dan in Nederland. Vergelijk het met de wedstrijd die we organiseren voor de scholen van Lamu om een hoed te tekenen. Die laatste wedstrijd wordt van hogerhand verordonneert, de jury en de prijzen worden geregeld. De kinderen hoeven zich alleen aan de regels te houden en zich niet druk te maken over dingen als ‘wie gaat in de jury zitten?’ en ‘hoe komen we aan geld voor prijzen?’ of ‘hoe komen we aan publiek en wat geven we het publiek te drinken?’.

Het wordt een goed feest, alle hoeden worden geshowd, iedereen mag ook nog een dansje doen met de hoeden. De jury kiest uiteindelijk de verkeerde hoeden, zoals elke goede jury betaamd. De echte winnaars, Paolo, Esha en Isaak, gaan zonder beker maar met een medaille weg.Uiteindelijk worden alle hoeden op twee ezels geladen op weg naar Cyber Gardens waar de tentoonstelling van de Junior Hat Contest plaats zal vinden later in de week.